Θωρακική οστεοχονδρωσία

Κλινικά, η θωρακική οστεοχόνδρωση (χονδρωσία) εκδηλώνεται με οξύ, διάτρητο ή θαμπό, πονεμένο πόνο, τσούξιμο και κλικ κατά την κάμψη και ακαμψία.

Η παθολογία χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα συγκεκριμένα συμπτώματα - αίσθημα έλλειψης αέρα κατά την εισπνοή, δυσφορία στην καρδιακή περιοχή και ακόμη και πονόλαιμο.

Η θεραπεία της παθολογίας είναι κυρίως συντηρητική με φαρμακολογικά φάρμακα. Γίνονται επίσης φυσιοθεραπευτικές επεμβάσεις, συνεδρίες μασάζ και ζητείται η βοήθεια χειροπρακτών.

Εάν μια τέτοια θεραπεία είναι αναποτελεσματική, ο ασθενής ενδείκνυται για χειρουργική επέμβαση.

Λεπτομέρειες για τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης δεν εμφανίζονται ποτέ ταυτόχρονα. Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης αυτής της εκφυλιστικής-δυστροφικής παθολογίας, σημειώνεται μόνο ήπια ενόχληση στην πλάτη. Οι ασθενείς τα παίρνουν για συνηθισμένη υπερκόπωση μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά και τα διαγράφουν ως «δύσκαμπτους» μύες λόγω της παρατεταμένης παραμονής τους σε μία θέση.

Όμως η ένταση της δυσφορίας αυξάνεται αργά, σταθερά. Οι δυσάρεστες αισθήσεις αντικαθίστανται από έντονο πόνο, που περιπλέκεται από περιορισμένο εύρος κίνησης, ζάλη και πονοκεφάλους. Στην ιατρική, όλα τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας αυτού του εντοπισμού χωρίζονται σε διάφορες ομάδες. Αυτό βοηθά στην ταχύτερη διάγνωσή του και στην απόφαση για τις θεραπευτικές τακτικές.

Σημείωμα! Τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης σε άνδρες και γυναίκες δεν διαφέρουν ως προς τον χαρακτήρα, τη σοβαρότητα ή τον εντοπισμό. Αλλά σε εκπροσώπους του ισχυρότερου φύλου μπορεί να εμφανιστούν λίγο αργότερα λόγω ενός ισχυρότερου μυοσκελετικού συστήματος. Επίσης, ορισμένοι άνδρες εμφανίζουν στυτική δυσλειτουργία λόγω οστεοχονδρωσίας.

Σπονδυλικά συμπτώματα

Υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων (υποθερμία, αυξημένη σωματική δραστηριότητα), η μακροχρόνια ύφεση της θωρακικής οστεοχόνδρωσης μπορεί να διακοπεί από μια ξαφνική επίθεση οξέος πόνου. Ακόμη πιο συχνά, πυροδοτείται από παρατεταμένη παραμονή σε μια θέση σώματος, για παράδειγμα, καθιστή. Εάν ένα άτομο σηκωθεί ξαφνικά, εμφανίζεται ένας τόσο οξύς πόνος στην πλάτη που χάνει την ικανότητα να κινείται για αρκετά λεπτά.

Στην ιατρική, αυτή η κατάσταση ονομάζεται dorsago. Διαφέρει από τον συνηθισμένο πόνο στα συνοδά συμπτώματα:

• αίσθημα έλλειψης αέρα κατά την εισπνοή.
• έντονη δυσκαμψία.

Η πορεία της παθολογίας συχνά περιπλέκεται από ραχιαία - πόνος στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η ένταση του οποίου αυξάνεται σταδιακά. Εντείνεται όταν λυγίζετε ή στρέφετε το σώμα στα πλάγια. Για να μην αισθανθεί πόνο, ένα άτομο παίρνει μια αναγκαστική θέση. Ταυτόχρονα καταπονεί άθελά του τους μύες της πλάτης, προκαλώντας άθελά τους την υπερέντασή τους. Τώρα αρχίζουν και αυτοί να πονάνε, ειδικά όταν περπατούν.

Εξωσπονδύλια συμπτώματα

Καθώς αναπτύσσεται η θωρακική οστεοχόνδρωση, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι γίνονται λεπτότεροι και καταστρέφονται. Αυτά τα επιθέματα χόνδρου δεν μπορούν πλέον να κατανείμουν τα φορτία που προκύπτουν και να εμποδίσουν τους σπονδύλους να χτυπήσουν ο ένας τον άλλο. Πυροδοτείται μια αντισταθμιστική απόκριση του σώματος - οι δομές των οστών αρχίζουν να παραμορφώνονται με το σχηματισμό αναπτύξεων. Ασκούν πίεση στις ευαίσθητες νευρικές απολήξεις και προσβάλλουν τον σπονδυλικό σωλήνα. Ως εκ τούτου, συγκεκριμένα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας εμφανίζονται σε γυναίκες και άνδρες: απώλεια ευαισθησίας σε ορισμένες περιοχές του σώματος, αίσθημα καψίματος και «χήνα» σέρνεται.

Σπουδαίος! Η οστεοχόνδρωση του θωρακικού εντοπισμού συχνά εκδηλώνεται ως ξηρός, μη παραγωγικός βήχας, πονόλαιμος, αίσθημα όγκου σε αυτόν, καθώς και διαταραχές ούρησης.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι σπονδυλικές ρίζες είναι υπεύθυνες όχι μόνο για τη νεύρωση (μετάδοση νευρικών ερεθισμάτων) της σπονδυλικής στήλης, αλλά και των εσωτερικών οργάνων. Επομένως, όταν πιέζονται, εμφανίζεται ενόχληση από το συκώτι, τα νεφρά, το πεπτικό σύστημα και το μυοκάρδιο. Ποια σημάδια θωρακικής οστεοχόνδρωσης που δεν είναι χαρακτηριστικά για τις παθολογίες της πλάτης είναι:

• πόνος στην καρδιακή περιοχή, πανομοιότυπος με την υποτροπή της στηθάγχης, δύσπνοια, αίσθημα «συμπίεσης» της καρδιάς.
• κρίσεις πανικού, ψυχοσυναισθηματική αστάθεια, άδικος φόβος, άγχος, διαταραχές ύπνου.
• δυσφορία στην επιγαστρική περιοχή, κρίσεις ναυτίας, που μερικές φορές οδηγούν σε έμετο, ξινό ρέψιμο, φούσκωμα, βρασμό και βουητό σε αυτό.
• διαταραχές της περισταλτικής - δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
• μακριές, επίπονες αναπνοές με λυγμούς.

Ο πόνος δεν εντοπίζεται απευθείας στην περιοχή του κατεστραμμένου μεσοσπονδύλιου δίσκου και (ή) σχηματισμένης μεσοσπονδυλικής κήλης. Ακτινοβολούν κατά μήκος του νεύρου. Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής μπορούν να συγκαλυφθούν ως νεφρικός κολικός, συμπτώματα γαστρίτιδας, γαστρικά έλκη, ηπατίτιδα, παγκρεατίτιδα, χολοκυστίτιδα και ακόμη και γαστρεντερίτιδα.

Συμπιεστική μυελοπάθεια

Αυτό είναι το όνομα του εξωσπονδυλικού συνδρόμου, το οποίο σπάνια συναντάται στην κλινική πράξη. Παρατηρείται στα στάδια 3-4 της νόσου, όταν, λόγω απώλειας σταθερότητας του σπονδυλικού τμήματος, ο πολφώδης πυρήνας προεξέχει πέρα από τον ινώδη δακτύλιο. Σχηματίζεται μια μεσοσπονδυλική κήλη, η οποία ασκεί συνεχώς πίεση στο νωτιαίο μυελό. Όταν επισκέπτονται έναν σπονδυλολόγο ή νευρολόγο, οι ασθενείς παραπονιούνται για συχνό πόνο στη ζώνη που ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα. Παράλληλα, παρατηρούνται αισθήματα αδυναμίας και μούδιασμα στα κάτω άκρα.

Στο πλαίσιο της προσβολής του νωτιαίου μυελού, η νεύρωση διαταράσσεται σοβαρά. Ελλείψει θεραπείας, η λειτουργική δραστηριότητα των οργάνων που βρίσκονται στη λεκάνη μειώνεται. Η συμπιεστική μυελοπάθεια προκαλεί προβλήματα στις κινήσεις του εντέρου. Και λόγω της έντονης στένωσης της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα, η ευαισθησία των ποδιών μειώνεται σημαντικά. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς διαγιγνώσκονται με πάρεση (μερική ή πλήρη παράλυση) ενός ή δύο κάτω άκρων.

Συμπτώματα ύφεσης

Εκτός από τις υποτροπές, η οστεοχόνδρωση του θώρακα σχεδόν δεν ενοχλεί ένα άτομο. Περιστασιακά, εμφανίζεται γκρίνια, πόνος, αμβλύς πόνος στην πλάτη, ο οποίος συνήθως υποχωρεί μετά από μακρά ανάπαυση. Μόλις όμως αυξήσετε έστω και λίγο το φορτίο στη σπονδυλική στήλη, σηκώσετε ένα βαρύ αντικείμενο ή σκύψετε, ακολουθεί άλλη μια υποτροπή. Μπορεί επίσης να προκληθεί από τους ακόλουθους παράγοντες:

• στρεσογόνες καταστάσεις, καταθλιπτικές καταστάσεις.
• υποθερμία, ξαφνικές αλλαγές θερμοκρασίας.
• παραμονή σε μια θέση σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• κατάχρηση αλκοόλ?
• μη ισορροπημένη διατροφή, έλλειψη τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, φώσφορο, μαγγάνιο, μολυβδαίνιο στη διατροφή.

Μερικές φορές το στάδιο ύφεσης τελειώνει λόγω των προσπαθειών ενός ατόμου να αποφύγει μια άλλη υποτροπή. Επισκέπτεται έναν χειροπράκτη ή έναν θεραπευτή μασάζ με αμφίβολη φήμη ή μικρή πρακτική εμπειρία. Μια προσπάθεια διάτασης της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε άλλη έξαρση.

Βασικές μέθοδοι θεραπείας

Δεν είναι ακόμη δυνατή η πλήρης θεραπεία της παθολογίας, επομένως όλες οι προσπάθειες των γιατρών στοχεύουν στη βελτίωση της ευημερίας του ασθενούς. Συνιστάται στους ασθενείς να φορούν ορθοπεδικά προϊόντα (κορσέδες, επίδεσμοι), τα οποία στερεώνουν τις σπονδυλικές δομές και εμποδίζουν την μετατόπισή τους. Συνταγογραφούνται φάρμακα διαφόρων κλινικών και φαρμακολογικών ομάδων, πραγματοποιούνται φυσιοθεραπευτικά μέτρα και θεραπεία άσκησης.

Οι κινήσεις των χεριών του χειροπράκτη στοχεύουν στην αύξηση των διαστημάτων μεταξύ των σπονδύλων, τα οποία μειώνονται με τη θωρακική οστεοχόνδρωση.

Σπουδαίος! Με θωρακική οστεοχόνδρωση υψηλής σοβαρότητας, η συντηρητική θεραπεία είναι άχρηστη. Στους ασθενείς προσφέρεται άμεσα χειρουργική επέμβαση - εκτομή μεσοσπονδυλικής κήλης, αρθρόδεση, τοποθέτηση εμφυτευμάτων στη θέση του κατεστραμμένου δίσκου, οστική μεταμόσχευση.

Φαρμακοθεραπεία

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης στοχεύει στην εξάλειψη όλων των συμπτωμάτων και στην αναστολή των καταστροφικών και εκφυλιστικών διεργασιών. Σε περιόδους έξαρσης χρησιμοποιούνται διαλύματα για παρεντερική χορήγηση, τα οποία εμφανίζουν αποτελέσματα μετά από 5-10 λεπτά. Στη συνέχεια, το αποτέλεσμα εξασφαλίζεται με μια πορεία λήψης δισκίων, εφαρμογής αλοιφών και πηκτωμάτων. Στο στάδιο της ύφεσης χρησιμοποιούνται κυρίως εξωτερικοί παράγοντες, οι οποίοι έχουν πιο ήπια επίδραση στον οργανισμό.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)

Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ομάδα φαρμάκων στη σύνθετη θεραπεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης. Τα ενεργά συστατικά τους εμποδίζουν τη βιοσύνθεση των μεσολαβητών του πόνου, της φλεγμονής και του πυρετού από τα αραχιδονικά οξέα. Ακόμη και μετά από μία μόνο χρήση ΜΣΑΦ, η ευημερία ενός ατόμου βελτιώνεται σημαντικά:

• η σοβαρότητα του πόνου μειώνεται.
• ο δυσάρεστος θόρυβος τσακίσματος που εμφανίζεται κατά την περιστροφή του σώματος και την κάμψη εξαφανίζεται.
• οι φλεγμονώδεις διεργασίες στους μαλακούς ιστούς εξασθενούν, το οίδημα υποχωρεί.
• το εύρος των κινήσεων στη θωρακική περιοχή αυξάνεται.

Για να σταματήσουν οι υποτροπές, χρησιμοποιούνται διαλύματα για ενδομυϊκή χορήγηση. Τα φάρμακα σε κάψουλες ή δισκία αντιμετωπίζουν μέτριο πόνο. Και οι αλοιφές και τα τζελ εξαλείφουν γρήγορα την ήπια ενόχληση.

Παρασκευάσματα με βιταμίνες του συμπλέγματος Β

Οι διαταραχές νεύρωσης αντιμετωπίζονται καλά με φάρμακα που περιέχουν βιταμίνες Β. Βελτιώνουν τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων στο κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα και διεγείρουν την αποκατάσταση των κατεστραμμένων ριζών της σπονδυλικής στήλης. Η σύνθεση των προϊόντων περιλαμβάνει θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, πυριδοξίνη, κυανοκοβαλαμίνη.

Την πρώτη εβδομάδα θεραπείας, εφαρμόζεται ενδομυϊκή ένεση φαρμάκων, τα οποία, εκτός από βιταμίνες, περιέχουν λιδοκαΐνη, η οποία εξαλείφει αμέσως τον πόνο. Και στη συνέχεια συνιστάται στους ασθενείς να παίρνουν χάπια για ένα μήνα.

Γλυκοκορτικοστεροειδή

Η χρήση αυτών των συνθετικών αναλόγων ορμονών που παράγονται από τα επινεφρίδια εφαρμόζεται όταν τα ασφαλέστερα μέσα είναι αναποτελεσματικά. Τα γλυκοκορτικοστεροειδή συνταγογραφούνται σε ασθενείς για οξύ, διαπεραστικό πόνο στην πλάτη, που ακτινοβολεί στα εσωτερικά όργανα. Τα φάρμακα μπορούν επίσης να ληφθούν από το στόμα, αλλά πολύ πιο συχνά χορηγούνται παρεντερικά, συμπεριλαμβανομένων των σημείων των κατεστραμμένων δίσκων.

Τα γλυκοκορτικοστεροειδή χαρακτηρίζονται από έναν ευρύ κατάλογο αντενδείξεων και πιθανών παρενεργειών. Η μακροχρόνια θεραπεία της χόνδρωσης της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης με ορμόνες οδηγεί σε βλάβη στους ιστούς του ήπατος, των νεφρών και του στομάχου. Έτσι η χρήση τους απαγορεύεται σε ασθενείς με κίρρωση, πεπτικό έλκος, νεφρική ανεπάρκεια, και οστεοπόρωση.

Μυοχαλαρωτικά

Ο πόνος στην πλάτη συχνά εξηγείται από τον αυξημένο τόνο των σκελετικών μυών του. Για να το χαλαρώσετε, χρησιμοποιούνται μυοχαλαρωτικά - πρώτα με τη μορφή διαλυμάτων για παρεντερική χορήγηση και στη συνέχεια σε δισκία. Τα φάρμακα ανακουφίζουν τους μυϊκούς σπασμούς που προκαλούν συμπίεση της σπονδυλικής ρίζας. Ποια μυοχαλαρωτικά είναι πιο αποτελεσματικά:

• αποκλεισμός πολυσυναπτικών αντανακλαστικών.
• χαλάρωση σπασμωδικών μυών?
• μειώνοντας την απελευθέρωση προσταγλανδινών.

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται σπάνια ως μονοθεραπεία. Η θεραπεία της θωρακικής χονδρωσίας πραγματοποιείται με μυοχαλαρωτικά σε συνδυασμό με γλυκοκορτικοστεροειδή ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Το σημαντικό μειονέκτημά τους είναι ότι ο εθισμός αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα, επομένως απαγορεύεται η χρήση τους για περισσότερο από μία εβδομάδα.

Χονδροπροστατευτικά

Σε αντίθεση με τα φάρμακα που εξαλείφουν τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, τέτοια φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης για παθογενετική θεραπεία. Αυτή είναι η μόνη ομάδα φαρμάκων που μπορεί να ενισχύσει την παραγωγή χονδροκυττάρων που είναι απαραίτητα για τη μερική αποκατάσταση των χόνδρινων μεσοσπονδύλιων δίσκων. Όλα τα θεραπευτικά αποτελέσματα των χονδροπροστατευτικών οφείλονται στην υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκοζαμίνη και (ή) χονδροϊτίνη.

Αλλά τα χονδροπροστατευτικά εκτιμώνται όχι μόνο για την ικανότητά τους να αποκαθιστούν δίσκους. Τα συστατικά τους λάμπουν στην περιοχή του κατεστραμμένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης. Μετά από 2-3 εβδομάδες δημιουργείται η μέγιστη θεραπευτική συγκέντρωση γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης. Τώρα τα φάρμακα αρχίζουν να παρουσιάζουν έντονη αναλγητική, αντιφλεγμονώδη και αντιοιδηματική δράση.

Σύσταση! Συνιστάται η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης με χονδροπροστατευτικά με τη μορφή ενέσιμων διαλυμάτων ή δισκίων. Παρά όλες τις διαβεβαιώσεις των κατασκευαστών σχετικά με την αποτελεσματικότητα των αλοιφών και των κρεμών, δεν μπόρεσαν να παράσχουν στοιχεία για τη θεραπευτική τους αποτελεσματικότητα.

Μη φαρμακευτική θεραπεία

Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής με φαρμακολογικά φάρμακα πρέπει να συνδυάζεται με τακτική σωματική άσκηση. Η θεραπεία άσκησης είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας για την αποφυγή της αναπηρίας. Χάρη στην καθημερινή προπόνηση, ενισχύεται το μυϊκό πλαίσιο της πλάτης και η συνδεσμική-τενοντολογική συσκευή της θωρακικής περιοχής και βελτιώνεται η παραγωγή αρθρικού υγρού που θρέφει τις σπονδυλικές δομές. Το σύνολο των ασκήσεων καθορίζεται από τον φυσικοθεραπευτή αφού μελετήσει τα αποτελέσματα της διάγνωσης με ακτίνες Χ. Είναι παρών στα πρώτα μαθήματα και παρακολουθεί τη δοσολογία των φορτίων.

Εφαρμόζεται επίσης η χειρωνακτική θεραπεία για την οστεοχόνδρωση, με στόχο την αύξηση των διαστημάτων μεταξύ των δίσκων και των σπονδύλων. Εκτελείται ξηρή ή υποβρύχια έλξη (έκταση) της σπονδυλικής στήλης και στο σπίτι, κρεμασμένη σε μπάρα. Η αποτελεσματικότητα της χειρωνακτικής θεραπείας αυξάνεται με ταυτόχρονες φυσικές διαδικασίες:

• ηλεκτροφόρηση;
• θεραπεία λέιζερ?
• μαγνητική θεραπεία?
• υπεριώδη ακτινοβολία?
• διαδυναμικά ρεύματα.

Στους ασθενείς υποβάλλονται 10-15 συνεδρίες κλασικού, κενού, σκανδιναβικού μασάζ με βελονισμό. Η ιρουδοθεραπεία, ο βελονισμός και η θεραπεία σε σανατόριο-θέρετρο με λουτρά ραδονίου και υδρόθειου είναι επίσης χρήσιμα.

Μόνο με τη βοήθεια μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στη θεραπεία της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι δυνατό να εξαλειφθεί περαιτέρω βλάβη στους δίσκους και παραμόρφωση των σπονδύλων. Η τήρηση των συστάσεων του γιατρού βοηθά να απαλλαγούμε από όλα τα συμπτώματα της χρόνιας παθολογίας όσο το δυνατόν γρηγορότερα.